Wat een kansen hadden we, vóór die stille nachtmerrie. Zagen we dat wel, en gaan we ’t straks anders doen? Eerst verwelkomde ik deze onverwachte vakantie, maar toen zette de verstening in.
Die heb ik bestreden door achterstanden
weg te werken, boeken van vloer naar nieuwe kast, oude papieren lozen, reparaties aan muziekinstrumenten, in huis en in tuin, alles om later de draad weer op te kunnen nemen. Ik noemde het mijn ‘Coronastagnatiewinst’. Ondanks
alles gedichten geschreven, Dodge Dichters georganiseerd, nieuwe Folkcorn-CD gepland. Maar het blijft knagen, geen hugs, geen handen, geen inspirerende sessies in café’s, onbekenden benaderen als melaatsen. Dodelijk!
In de Wageningse muziekgroep Folkcorn, opgericht in 1973, speel ik sinds 1979. Met mijn partner Anneke Rot, mijn zus Marja en haar man Jitze Kopinga hebben we in binnen- en buitenland, tot in de VS, Indonesië en Oezbekistan toe, onze oude Nederlandse en Vlaamse volksmuziek gebracht.
Schrijversharten. Op initiatief van toenmalig stadsdichter Martijn Adelmund is eind 2014 het collectief Schrijversharten opgericht, drie schrijvers die elkaar spiegelen en stimuleren: Annie van Gansewinkel, Martijn Adelmund, Laurens van der Zee. Robbert Kamphuis maakte deze indrukwekkende PR-foto.
IOGZ. Sinds 2011 is ons land een Ministerie rijker: Het Ministerie van In Onbruik Geraakte Zaken. Robbert Kamphuis en ik hebben dit opgericht uit fascinatie voor mooie oude dingen en uit zorg om de weggooicultuur in een wereld die zichzelf opblaast door onophoudelijk zogenaamd betere spullen te produceren. Met humor, schilderijen, teksten en theater brengen wij onze gelaagde boodschap.
